Jakub Józef z Połonnego

Jakub Józef z Połonnego, data ur. nieznana, zm. 1782(?),

jeden z pierwszych teoretyków chasydyzmu;

rabin w Szarogrodzie na Wołyniu; od 1741 uczeń założyciela chasydyzmu Baal Szem Towa; nie udało mu się jednak (po śmierci Baala Szem Towa) przejąć przywództwa ruchu; w swoim nauczaniu podkreślał konieczność transformacji zła w dobro i szczególną rolę jaką w tym odgrywa cadyk; jego gł. dziełem jest Toledot Jaakow Josef [‘dzieje Jakuba Józefa’] (1780), w którym zebrał homilie swoje i Baal Szem Towa i przedstawił w systematyczny sposób gł. zasady chasydyzmu; sporo miejsca poświęcił krytyce ówczesnych elit rabinackich, co wzbudziło opozycję przeciwko chasydyzmowi; 1782 w Brodach egzemplarze jego dzieła zostały publicznie spalone.