Hulewicz Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Hulewicz Jerzy, ur. 4 VIII 1886, Kościanki k. Wrześni, zm. 1 VII 1941, Warszawa,
brat Witolda, dramatopisarz, prozaik, malarz i grafik;
przedstawiciel i teoretyk (Ego eimi 1921) polskiego ekspresjonizmu; związany z Poznaniem, 1916–22 prowadził firmę wydawniczą, współzałożyciel (1917), wydawca i redaktor „Zdroju”, członek grupy artystycznej Bunt; powieści (Kratery 1924), dramaty poetyckie (Kain 1920, Aruna 1921, wyst. 1925); 1918 wydał Genezis z Ducha J. Słowackiego; w twórczości plastycznej elementy ekspresjonizmu i kubizmu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia