Hraban Maur
 
Encyklopedia PWN
Hraban Maur, Magnentius Hrabanus Maurus, Rabanus Maurus, ur. ok. 780, Moguncja, zm. 4 II 856, Winkel (Rheingau),
teolog, pisarz encyklopedyczny;
zw. pierwszym nauczycielem Niemiec; dla pogłębienia studiów został wysłany do Alkuina do Tours, który nadał mu przydomek Maura, towarzysza św. Benedykta; 822 został wybrany na opata; H.M., chociaż niechętny aktywności polit., opowiedział się po stronie Ludwika Pobożnego, gdy został zmuszony do abdykacji, a po jego śmierci po stronie Lotara; gdy Lotar został pokonany przez swych braci w bitwie pod Fontenoy, H.M. 842 wycofał się do Petersberga niedaleko Fuldy, by oddać się studiom oraz ćwiczeniom duchowym; 847 Ludwik Niemiecki powołał go na biskupstwo Moguncji. Ostatnie lata życia H.M. wypełniła dyskusja, m.in. na temat predestynacji, z byłym uczniem Gottschalkiem z Orbais; większość jego dzieł ma charakter dydaktyczny i dotyczy obowiązków kośc., intelektualnej formacji kleru czy zagadnień pastoralnych. Wielkie przedsięwzięcie encyklopedyczne, którym było dzieło De rerum naturis, miało na celu dostarczenie intelektualnych narzędzi przepowiadania wiary; zdaniem H.M. nie wystarczy do tego poznanie struktury rzeczywistości, trzeba jeszcze odkryć ukryte znaczenie każdej rzeczy oraz jej związek z porządkiem nadnaturalnym, boskim; H.M. przełożył metody egzegezy bibl. na proces poznania rzeczywistości; w jego encyklopedii wykład dokonuje się zgodnie ze zstępującym porządkiem rzeczywistości: wychodząc od Boga-Stwórcy, który jest najwyższym Dobrem, poprzez porządki anielskie, postacie Starego Testamentu i Nowego Testamentu, sprawy Kościoła, H.M. przechodzi do analizy bytu ludzkiego, zwierząt i bytów nieożywionych; także autor De institutionibus clericorum.
Agnieszka Kijewska
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia