Harasymowicz Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Harasymowicz, Harasymowicz-Broniuszyc, Jerzy, ur. 24 VII 1923, Puławy, zm. 24 VIII 1999, Kraków,
poeta.
Zbiory wierszy utrzymanych w stylizacji dziecięco-baśniowej (Powrót do kraju łagodności 1957), z motywami groteskowo-fantastycznymi (Przejęcie kopii, Wieża melancholii oba 1958), nasyconych obserwacjami przyrody i lud. obyczajów Podkarpacia (Podsumowanie zieleni 1964, Pastorałki polskie 1966, wybór Wiersze beskidzkie 1986) oraz specyficznego folkloru przedmieść Krakowa (Bar Na Stawach 1972); wyrazisty nurt w poezji Harasymowicza stanowią utwory nawiązujące do wybranych — bohaterskich, niekiedy tragicznych — wątków nar. historii (Barokowe czasy 1975, Polowanie z sokołem 1977, Cudnów 1979, wybór Wiersze sarmackie 1983), także do czasów dzieciństwa poety oraz odległej przeszłości jego rodu (Klękajcie narody 1984); wiersze o współczesności, często w tonacji ironiczno-groteskowej (zbiór Na cały regulator 1985); Wybór wierszy (t. 1–2 1986).
Bibliografia
A. KALISZEWSKI Książę z Kraju Łagodności, Kraków 1988.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia