Great Eastern
bryt. statek pasażerski; największy statek XIX w.;
[greıt ị:stərn],
Great Eastern
Encyklopedia PWN
zbud. 1854–58 w Millwall k. Londynu, wg projektu I.K. Brunela; wyporność 27 400 t, dł. 211 m, szer. 25,3 m, zanurzenie 9,2 m; 10 kotłów i 2 maszyny parowe: jedna (4900 KM) napędzała śrubę, a druga (3400 KM) — 2 koła łopatkowe; statek mial też 6 masztów z żaglami o pow. 5400 m2; rozwijał prędkość ok. 15 węzłów (27 km/h); załoga 400 osób i ok. 4000 miejsc pasażerskich; okazał się statkiem nieudanym, odbył zaledwie kilka rejsów na trasie Boston–Nowy Jork; 1864 został sprzedany i przekształcony w kablowiec; później nie używany, 1880 wykorzystany jako miejsce wystaw i cyrkowych pokazów w Liverpoolu; 1889 pocięty na złom.
