Gliński Robert
 
Encyklopedia PWN
Gliński Robert, pseud. Robert Lehman, ur. 17 IV 1952, Warszawa,
reżyser filmowy i teatr., scenarzysta;
rozgłos (liczne nagrody krajowe i zagraniczne) zdobył filmem fabularnym Niedzielne igraszki (1983, premiera 1988), ukazującym stalinowską Polskę przez pryzmat zabaw dziecięcych odzwierciedlających zachowania dorosłych; następne filmy: komedia Łabędzi śpiew (1988, nagrodzony za reżyserię na Festiwalu Pol. Filmów Fabularnych w Gdyni), groteska Superwizja (1990), dram. opowieść o losach rodziny A. Wata Wszystko, co najważniejsze (1992, nagrodzony na FPFF w Gdyni), dramat psychol. Matka swojej matki (1996), czarno-biały, paradokumentalny film Cześć, Tereska (2000, nagrodzony na FPFF w Gdyni, Pol. Nagrodą Film. „Orzeł” za scenariusz i reżyserię), uważany za najważniejszy utwór pol. kina przeł. XX i XXI w., telewizyjny komediodramat Długi weekend z cyklu Święta polskie (2004, nagrodzony na FPFF w Gdyni), Wróżby kumaka (2005, wg G. Grassa); ponadto filmy dokumentalne (m.in. Ja, Żyd... 1987, Więzień nr 94287 1987), dokumentalny serial telewizyjny Dziewczęta z ośrodka (2003); także spektakle w Teatrze Telewizji (Kochanek H. Pintera i Mein Kampf T. George’a 1993, Maria Stuart F. Schillera 1995, Dla Julii M. Garpe 1996) oraz w różnych teatrach pol. (m.in. w Teatrze Nowym w Poznaniu — Antygona w Nowym Jorku J. Głowackiego, warsz. Teatrze Ateneum — Czytadło T. Konwickiego 1994 i Żywa maska L. Pirandella 1995, Teatrze Muzycznym w Gdyni — Nieszpory Ludźmierskie J.K. Pawluśkiewicza 1994).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia