Giovanni da Bologna
 
Encyklopedia PWN
Giovanni da Bologna
[dżiowạnni da bolọnja],
Jean de Boulogne, zw. Giambologna, ur. 1529, Douai, zm. 13 VIII 1608, Florencja,
niderlandzki rzeźbiarz, działający we Włoszech;
jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego manieryzmu; działał od 1554 w Rzymie, potem we Florencji; pracował w marmurze i brązie; rzeźby o tematyce przeważnie mitol. cechuje śmiałość póz i ruchów, wyrafinowanie formy i wirtuozeria techn.: Merkury (1564), Porwanie Sabinek (1583), konny posąg Cosima I Medici w brązie (1594, Florencja), Studnia Neptuna w Bolonii (1563–67).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bolonia, fontanna Neptuna na Piazza del Nettuno fot. B. Kowalewska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia