Gibbons
ang. rzeźbiarz i snycerz;
[gı̣bənz],
Gibbon, Grinling, ur. 4 IV 1648, Rotterdam, zm. 3 VIII 1721, Londyn,
Gibbons Grinling
Encyklopedia PWN
przedstawiciel baroku; ok. 1667 osiadł w Anglii, 1684 mianowany król. snycerzem na dworze Karola II; od ok. 1670 przez wiele lat współpracował z architektem Ch. Wrenem; jego dzieła zdobiły rezydencję Karola II (1677–82, Windsor Castle), Williama i Mary (Kensington Palace, Hampton Court), pałace (m.in. Blenheim, Chatsworth, Petworth House), kościoły (1696–97 katedra Św. Pawła — stalle w chórze, tron, prospekt organowy; ołtarz w Trinity College, Oksford; prospekt organowy w St. James Church, Londyn); autor płaskorzeźby Atrybuty sztuk — daru Karola II dla ks. Cosimo III de’ Medici (ok. 1682 — Pallazo Pitti, Florencja); z warsztatu G. pochodzą też brązowy pomnik Karola II (ok. 1681–1682) i posąg konny Jakuba II (1686); marmurowe nagrobki, m.in. Williama III i Mary II — największy barok. nagrobek w Anglii (wspólnie z Wrenem; 1702 British Museum, Londyn).
