Gemma Augustea
 
Encyklopedia PWN
Gemma Augustea,
słynna rzym. kamea z sardonyksu o wymiarach 18,7 × 22,9 cm, z pocz. I w. n.e. (7–12? r. n.e.);
powierzchnia podzielona horyzontalnie na 2 strefy dekoracji reliefowej; w górnej części przedstawiono ces. Augusta i boginię Romę, siedzących razem na tronie (bisellium), z Tyberiuszem, zsiadającym przed nimi z bigi prowadzonej przez boginię Wiktorię, oraz ze stojącym obok młodzieńcem w pancerzu (princeps iuventutis), być może Gajuszem Cezarem albo Germanikiem; dolna część ukazuje ustawienie trofeum, pomnika zwycięstwa w obecności różnych bóstw lub personifikacji; obok 4 barbarzyńskich jeńców, których wschodnie uzbrojenie sugeruje, że pochodzą z plemion bałkańskich, z którymi Tyberiusz walczył pomyślnie w Panonii; obecnie przechowywana w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia