Gautier Théophile
 
Encyklopedia PWN
Gautier
[gotjẹ]
Théophile Wymowa, ur. 30 VIII 1811, Tarbes, zm. 23 X 1872, Neuilly k. Paryża,
pisarz francuski.
Czołowy przedstawiciel późnego romantyzmu, prekursor parnasizmu; w przedmowie do powieści Panna de Maupin (1836, wyd. pol. 1918) sformułował hasło „sztuka dla sztuki”; poezję Gautiera, kunsztowną i precyzyjną formalnie, cechuje bogactwo rytmiki i plastyczność obrazów — gł. zbiór Émaux et camées (1852, później uzupełniany); popularność zyskały także malownicze powieści hist. (Romans pewnej mumii 1858, wyd. pol. 1911, Kapitan Fracasse 1863, wyd. pol. 1911) oraz opowiadania (wybór pol. Stopa mumii i inne opowiadania fantastyczne 1980); współpracował z wieloma pismami jako krytyk literacki, teatr. i artyst.; szkice Histoire du romantisme (1874, wybór pol. pt. Pisarze i artyści romantyczni 1975), relacje z wielu podróży (Podróż do Hiszpanii 1843, wyd. pol. 1979).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia