Galicz Aleksandr A.
 
Encyklopedia PWN
Galicz Aleksandr A., właśc. A.A. Ginzburg, ur. 19 X 1918, Jekaterynosław (ob. Dniepropetrowsk), zm. 15 XII 1977, Paryż,
ros. poeta, dramatopisarz i pieśniarz;
1974 zmuszony do emigracji; twórca sztuk społ.-obyczajowych, m.in. Pochodnyj marsz (1957), Gorod na zarie (1957, wraz z A. Arbuzowem), Matrosskaja tiszyna (powstała tegoż roku, objęta zakazem cenzury), oraz scenariuszy film., m.in. Dygnitarz na tratwie (1951); autor i wykonawca (z towarzyszeniem gitary) popularnych ballad, pieśni lirycznych i satyr., w których dominują elementy krytyki społ.-polit.; odwoływał się w nich często do znanych wątków lit. oraz folkloru miejskiego; zbiory Piesni (Frankfurt n. Menem 1969), Pokolenije obrieczonnych (tamże 1972), zbiór wierszy Kogda ja wiernuś (tamże 1977, wyd. ros. 1990); ponadto tom prozy wspomnieniowej Gienieralnaja riepietycja (tamże 1974), poematy, m.in. o J. Korczaku Kadysz; pol. wybory utworów Kocham was ludzie (1986), Pytajcie synkowie (1996).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia