Gagu
ogólna nazwa niskorosłych mieszkańców południowej części Wybrzeża Kości Słoniowej;
[‘pchła’],
Gban,
Gagu
Encyklopedia PWN
ok. 14 tys. (lata 70. XX w.); dzielą się na cztery plemiona: Boka, Bokabo, Nda i Tuka; stanowią ostatnią enklawę ludności pigmenoidalnej w Afryce Zachodniej; mówią językiem przejętym od ludów Mande; pod względem rasowym są wśród nich widoczne wpływy chamickie i sudańskie; dawniej byli wędrownym ludem zbieracko-łowieckim, obecnie utrzymują się z kopieniaczego rolnictwa (jams, taro), upraw kawy i kakaowca; w XX w. dzięki przerwaniu izolacji społecznej i zmianie trybu życia zaznaczyły się widoczne zmiany cech antropologicznych: średni wzrost powiększył się ze 145 cm w latach 20. do 155 cm w latach 50., a w latach 80. młode pokolenie osiągało już niekiedy 170 cm.
