Flora Farnese
znany posąg marmurowy (wys. 3,42 m), znaleziony prawdopodobnie w termach Karakalli w Rzymie ok. poł. XVI w. i należący do kolekcji rodu Farnese (stąd nazwa);
[f. farnẹze],
Flora Farnese
Encyklopedia PWN
jest zapewne rzym. kopią lub naśladownictwem gr. posągu Afrodyty z IV w. p.n.e., być może nawiązuje do rzeźby Praksytelesa; interpretowana przez badaczy jako Flora, Terpsychora, Erato, Spes, Wenus, Hebe, Wiktoria, kurtyzana albo jedna z pór roku (hora); znaleziona prawdopodobnie razem z posągiem tzw. Pomony, stanowiła część grupy rzeźbiarskiej; restaurowana w latach 50. XVI w. zapewne przez G. della Porta i pod koniec XVIII w. przez C. Albaciniego; od pocz. XIX w. przechowywana w Museo Nazionale w Neapolu; w Polsce znana m.in. z kopii w Łazienkach w Warszawie: ze stiuku w dekoracji sceny teatru Na Wyspie i z marmuru rzeźby w Starej Pomarańczarni.
