Filippow Boris A., właśc. B.A. Filistinski, ur. 6 VIII 1905, Stawropol, zm. 3 V 1999, Waszyngton,
ros. pisarz i krytyk literacki;
Filippow Boris A.
Encyklopedia PWN
1936–41 przebywał w obozie pracy, następnie na zesłaniu w Nowogrodzie Wielkim; podczas odwrotu wojsk niem. znalazł się wśród uciekinierów i trafił do Niemiec; od 1950 mieszkał w Stanach Zjedn.; był współpracownikiem rozgłośni Głos Ameryki i wykładowcą na uniwersytetach amer.; w swoich opowiadaniach przedstawiał gł. życie w przedwojennej Rosji oraz losy emigrantów ros. w Niemczech i USA; w poezji akcentował zwłaszcza znaczenie rytmu i dźwięku; uprawiał także eseistykę i krytykę lit.; ponadto przygotował i wydał wiele ros. utworów poet. i prozatorskich, m.in. A. Achmatowej, O. Mandelsztama, B. Pasternaka, J. Zamiatina; gł. dzieła: Kriesty i pieriekriostki (Monachium 1957), Muzykalnaja szkatułka (Waszyngton 1961), Żywoje proszłoje (t. 1–2, Waszyngton 1965), Leningradskij Pietierburg w russkoj poezii i prozie (Paryż 1973), Statji o litieraturie (Londyn 1981).
