Fiammingo Paolo
 
Encyklopedia PWN
Fiammingo Paolo, właśc. Pauwels Franck, ur. ok. 1540, Antwerpia, zm. 1596,
flamandzki malarz i rysownik, działający we Włoszech;
1561 został mistrzem w Antwerpii; najpóźniej 1573 osiadł w Wenecji, gdzie w warsztacie Tintoretta był asystentem odpowiedzialnym za tła pejzażowe (m.in. w obrazach do kościoła San Rocco, 1579–80), potem zał. w Wenecji własną, uznaną pracownię; wykonywał m.in. zlecenia niem. bankiera H. Fuggera; specjalnością F. stały się fantazje mitol. utrzymane w tradycji Giorgiona, malował też obrazy rel.; największym jego dziełem są 4 Alegorie miłości (ok. 1585 — Kunsthistorisches Museum, Wiedeń) — 2 z nich zostały spopularyzowane przez ryciny A. Carracciego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia