Fefer Icyk
 
Encyklopedia PWN
Fefer Icyk, ur. 1900, Szpoła (ob. Ukraina), zm. 12 VIII(?) 1952,
pisarz żydowski, tworzący w języku jidysz;
należał do tzw. nurtu proletariackiego w literaturze sowieckiej; po wybuchu II wojny światowej w twórczości (m.in. wiersz Ich bin a jid ‘jestem Żydem’ oraz poemat Szotns fun warszewer geto ‘cienie warszawskiego getta’) dał wyraz żydowskiemu nawróceniu nar., co było znamienne dla sowieckiej poezji żydowskiej doby Holocaustu; stracony w ZSRR z grupą pisarzy oskarżonych o żydowski nacjonalizm; pol. przekłady utworów w wyborze Stu trzydziestu poetów (1957) oraz w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia