Estreicher Karol Józef Teofil
 
Encyklopedia PWN
Od 1861 czł. Tow. Nauk. Krak., współzałożyciel (1872) i czł. AU; 1862–68 zast. kier. biblioteki Szkoły Gł. Warsz. (uporządkował i skatalogował jej zbiory), 1865–68 wykładowca bibliografii; kierując 1868–1905 Biblioteką Jag., dążył do stworzenia z niej biblioteki nar., zreorganizował, pomnożył (zwłaszcza o polonica) i uporządkował jej zbiory, rozwinął nowe działy, m.in. grafiki, czasopism, muzykaliów; oprac. 26 tomów monumentalnej Bibliografii polskiej (1870–1916), rejestrującej piśmiennictwo pol. i polonica zagr. od XV do XIX w. (prace nad nią kontynuowali: syn Stanisław i wnuk Karol); autor wielu publikacji dotyczących gł. teatru (m.in. Teatra w Polsce, t. 1–3 1873–79), historycznolit. (m.in. rozprawy biobibliograf. o A. Mickiewiczu, J. Korzeniowskim, J.D.A. Janockim, J.I. Kraszewskim, W. Polu, T.K. Węgierskim).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia