Espina Concha, ur. 15 IV 1877, Mazcuerras k. Santanderu, zm. 19 V 1955, Madryt,
pisarka hiszpańska;
Espina Concha
Encyklopedia PWN
debiutowała jako poetka (zbiór Mis flores 1904); w następnych latach wydała wiele powieści o tematyce regionalnej; ukazują one środowiska biedoty wiejskiej i dają analizę psychiki kobiecej (La niña de Luzmela 1909, La esfinge maragata 1914, La rosa de los vientos 1916); cechujący je sentymentalizm E. przezwyciężyła w El metal de los muertos (1920), powieści opisującej warunki życia górników z Ríotinto, o wyraźnym wydźwięku społ.; w okresie wojny domowej 1936–39 zwolenniczka obozu frankistowskiego, którego ideologię współtworzyła w propagandowych powieściach o martyrologicznych wątkach fabularnych (Retaguardia 1937, Princesas de martirio 1938).
