Ełckie, Pojezierze,
wschodnia część Pojezierza Mazurskiego, między Krainą Węgorapy i Wzgórzami Szeskimi na północy a Niz. Północnopodlaską na południu oraz Krainą Wielkich Jezior Mazurskich na zachodzie a Pojezierzem Litewskim na wschodzie;
Ełckie, Pojezierze
Encyklopedia PWN
urozmaicona rzeźba terenu; wysokość do 223 m; w części zachodniej i północnej ciągi moren czołowych związanych z mazurskim lobem lodowcowym, na południe od Orzysza i Ełku płaskie obszary sandrowe, przeważnie zalesione; liczne jez.: Rajgrodzkie, Selmęt Wielki, Łaśmiady i in.; gł. m. — Ełk (węzeł komunik.) i Olecko.