Dobrolubow Aleksandr M., ur. 27 VIII 1876, Warszawa, zm. 1944, Baku(?)
poeta rosyjski;
Dobrolubow Aleksandr M.
Encyklopedia PWN
we wczesnej twórczości pozostawał pod wpływem symbolizmu, zwłaszcza utworów Ch. Baudelaire’a, P. Verlaine’a, S. Mallarmégo, M. Maeterlincka; w wierszach D. (zbiory Natura naturans. Natura naturata (1895), Sobranije stichow 1900), tematycznie związanych z przyrodą, dominuje także motyw śmierci; 1898 D. porzucił środowisko bohemy artyst. i na krótki czas wstąpił do klasztoru na W. Sołowieckich; następnie przeniósł się na Powołże, gdzie zał. sektę rel. (działała 1906–15); późniejsze jego losy są nieznane; wiele utworów D. zaginęło wkrótce po ich napisaniu; w ostatnim zbiorze poezji Iz knigi niewidimoj (1905) poeta ujawnił swój zdecydowanie negatywny stosunek do dóbr doczesnych.
