Danczowski Dezyderiusz
 
Encyklopedia PWN
Danczowski Dezyderiusz, ur. 16 III 1891, Battonya (Węgry), zm. 25 VIII 1950, Trzcińsko Zdrój,
dziad Kai, wiolonczelista i pedagog muzyczny;
studiował grę wiolonczelową u A. Sladka w konserwatorium we Lwowie i u J. Klengla w Lipsku, gdzie 1909 został koncertmistrzem filharmonii; I wojnę świat. spędził w Rosji, 1918 zamieszkał w Poznaniu; 1920 zał. Kwartet Polski (ze skrzypkami Z. Jahnkem i T. Gonetem oraz altowiolistą T. Szulcem); prowadził klasy wiolonczeli w konserwatoriach: 1923–33 w Cincinnati, we Lwowie, 1935–39 w Poznaniu (od 1946 profesor PWSM), będąc zarazem koncertmistrzem orkiestr symfonicznych lub operowych w tych miastach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia