Cooka, Góra
 
Encyklopedia PWN
Cooka, Góra
[g. kuka],
ang. Mount Cook, maoryskie Aorangi (od 1997 nazwa oficjalna),
najwyższy szczyt Nowej Zelandii, na W. Południowej, w Alpach Południowych;
wys. 3754 m; wznosi się pomiędzy lodowcami Hooker na zachodzie i Tasmana na wschodzie; zdobyty 1894 od strony lodowca Hooker przez Nowozelandczyków (T. Fyfe, G. Graham, J. Clarke); liczne drogi wspinaczkowe, gł. lodowe i śnieżne; alpinizm narciarski; w niższych partiach turystyka górska; stanowi część Parku Nar. Góra Cooka, utworzonego 1953, pow. 69,9 tys. ha, z tego 1/3 zajmują wieczne śniegi i lodowce.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Cooka, Góra, na pierwszym planie jezioro Puleaki, Wyspa Południowa (Nowa Zelandia) fot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia