„Contimporanul”
 
Encyklopedia PWN
„Contimporanul”
[kontimporạnul],
dwutygodnik rumuński, wyd. 1922–32 w Bukareszcie pod redakcją poety J. Vinca i malarza M. Janco;
awangardowa orientacja „C.” została określona już w momencie jego narodzin, w manifeście wstępnym, rozpoczynającym się od słów: „Precz ze sztuką, ponieważ sprostytuowała się”; tekst ten zdradza wyraźne pokrewieństwo z dadaizmem, którego twórcy pozostawali w bliskich kontaktach z redakcją „C.”; redaktorzy pisma nawiązali także łączność z wł. futurystami oraz artystami z Polski (W. Strzemiński) i Węgier (L. Kassak); nr 50–51 (XII 1925) był jednocześnie katalogiem wystawy w Bukareszcie, na której zebrano dzieła czołowych dadaistów (K. Schwitters, H. Richter, H. Arp), twórców ze środkowej Europy (K. Teige, Kassak, J. Mattis-Teutsch), a także E. Buchholza, P. Klee i C. Brancusiego, któremu był poświęcony kolejny numer pisma (52); po 1925, z chwilą pojawienia się innych pism, jak np. „75 HP”, rola „C.” jako organu rumuńskiej awangardy artyst. znacznie zmalała.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia