Cashibo-Cacataibo
Indianie Ameryki Południowej z grupy Pano zamieszkujący wschodnie Peru nad rz.: Aguaytía i Pachitea (dep. Loreto);
[kaszịbo kakataịbo],
Cashibo-Katataibo, Uni,
Cashibo-Cacataibo
Encyklopedia PWN
ok. 1 tys. (1995); język z rodziny pano; są społeczeństwem egalitarnym: brak instytucji wodzów oraz „zawodowych specjalistów” zarówno w sferze wytwórczości, jak i życia religijnego; podstawę gospodarki stanowi ekstensywne kopieniacze rolnictwo, myślistwo, rybołówstwo i zbieractwo; wspólnoty lokalne zamieszkiwały jedną wielką chatę komunalną, w której żyła grupa rodzin podstawowych (50–100 osób) powiązanych więzami pokrewieństwa i powinowactwa; pierwsze kontakty ze światem nieindiańskim nawiązali w połowie XIX w.; na przełomie XIX i XX w. na terenach zamieszkiwanych przez nich zaczęto eksploatować kauczuk; C.-C. stali się ofiarami „boomu kauczukowego”: umierali masowo w następstwie niewolniczej pracy, niedożywienia, epidemii, złego traktowania; od połowy lat 70. XX w. następuje powolne odrodzenie demograficzne i kulturowe tego ludu.
