Cankar Ivan, ur. 10 V 1876, Vrhnika, zm. 11 XII 1918, Lublana,
pisarz słoweński;
Cankar Ivan
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
czołowy twórca okresu moderny; debiutował prowokacyjnym, utrzymanym w nastroju dekadenckim tomem liryki Erotika (1899); w późniejszej twórczości nasilenie krytyki społ.; po powrocie z Wiednia (gdzie przebywał 1896–1909) do Lublany w pisarstwie Cankary przeważyły neoromant. ujęcia legendarnych wątków oraz analiza ludzkiej psychiki i osobowości; pisał gł. nowele (pol. wybory: Nowele 1934, Kasztan osobliwego gatunku 1959, Widok z pudełka i inne opowiadania 1951), także powieści (m.in. Na klancu 1903) i dramaty (m.in. Kralj na Betajnovi 1902); w słoweń. tradycji Cankar — jako krytyk stosunków społ. i twórca martyrologicznej wizji nar. losu — zajmuje miejsce wśród najwybitniejszych duchowych przywódców narodu.
