Busko-Zdrój

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Busko-Zdrój,

m. powiatowe w województwie świętokrzyskim, na pograniczu Niecki Soleckiej i Garbu Pińczowskiego,

Ludność miasta: ogółem — 15,8 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 319,3 os/km² (2019)

Powierzchnia: 12 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°43′E, szerokość geograficzna: 50°28′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1287

Oficjalne strony WWW: busko.pl

W XII w. osada; miasto 1287–1870 i od 1916; w XV–XVIII w. wyrób sukna; 1828 T. Rzewuski zał. uzdrowisko; we wrześniu 1939 w rejonie Buska walki 22. dywizji piechoty z wojskiem niem.; podczas okupacji niem. 1941–42 getto (ok. 2 tys. osób wywiezionych do ośr. zagłady w Treblince); rejon działalności AK, AL, BCh; 1916–75 i od 1999 siedziba powiatu. Uzdrowisko balneologiczne (łącznie z pobliskim Solcem Busko Zdrój gości ok. 45 tys. kuracjuszy rocznie); wody miner. (gł. chlorkowo-sodowo-jodkowe z dużą zawartością siarkowodoru) oraz borowina i muł buski z dużą zawartością siarki; szpitale uzdrowiskowe, sanatoria, domy wypoczynkowo-leczn.; zakład przyrodoleczn., pijalnia wód miner.; leczy się tu gł. choroby reumatyczne, stany pourazowe narządów ruchu, choroby skóry, kobiece, układu krążenia, cukrzycę; drobny przemysł spoż., skórz., dziewiarski i maszynowy.