Bronnen Arnolt, właśc. Arnold Bronner, pseud. A.H. Schelle-Noetzel, ur. 19 VIII 1895, Wiedeń, zm. 12 X 1959, Berlin,
niemiecki prozaik i dramaturg;
Bronnen Arnolt
Encyklopedia PWN
początkowo związany z kręgami lewicowymi (przyjaźnił się i współpracował z B. Brechtem), pod koniec lat 20. zajął stanowisko nacjonalistyczne, by u schyłku życia stać się orędownikiem komunizmu; wczesne dramaty B. (Vatermord 1920, Die Geburt der Jugend 1922) o zabarwieniu anarchistycznym są utrzymane w poetyce postekspresjonizmu; charakter nowatorski (wykorzystanie materiału dokumentalnego) ma monodram o wyprawie na Mount Everest — Ostpolzug (1926); nacjonalistyczna i antypol. w wymowie jest powieść reportażowa O.S. (1929), związana z III powstaniem śląskim; B. jako jeden z pierwszych wykorzystywał w swoich utworach środki wyrazu zarezerwowane dotychczas dla słuchowisk radiowych i filmu; autobiografia: arnolt bronnen gibt zu protokoll (1954).
