Bogota
 
Encyklopedia PWN
Bogota, Santafé de Bogotá Wymowa,
stolica Kolumbii, na płaskowyżu Sabana de Bogotá, w Kordylierze Wschodniej (Andy Północne), na wys. ok. 2600 m;
ośr. adm. dep. Cundinamarca. Założona 1538 przez Hiszpanów; od 1717 stol. wicekrólestwa Nowa Granada; 1810 ośr. powstania antyhiszp.; stol. proklamowanej 1813 rep. Cundinamarka; 1819–30 stol. Wielkiej Kolumbii, następnie Nowej Granady (od 1863 Kolumbii); w kwietniu 1948 w Bogocie powstanie lud., zw. bogotazo; 1948 na IX Międzynar. Konferencji Państw Amer. w Bogocie powołano Organizację Państw Amer. (OPA) i zawarto układ o pokojowym rozstrzyganiu sporów między państwami amer. (zw. układem z Bogoty). Od 1955 stanowi Dystrykt Specjalny; najważniejszy ośr. przem., handl., finansowy, kult. i nauk. kraju; przemysł spoż., włók., skórz.-obuwniczy, hutnictwo żelaza; rzemiosło; ważny węzeł kol. i drogowy; międzynar. port lotn.; gł. ośr. turyst. Kolumbii; szkoły wyższe, m.in. uniw. państw. (zał. 1867) i uniw. katol. (zał. 1622), instytuty nauk. i biblioteki (m.in. nar.); muzea (m.in. Muzeum Złota). Bogota jest położona w szerokiej śródgórskiej dolinie; centrum nowoczesne, z wielokondygnacyjnymi budynkami, w których mieszczą się gł. urzędy, instytucje kult., przedsiębiorstwa finansowe, handl. itp.; w pozostałej części miasta przeważa niska zabudowa w stylu kolonialnym; znane dzielnice nędzy — tugurios. Katedra (XVI, XVII w.), tzw. nowa katedra (XVI, XVII, przebudowana w pocz. XIX w.), klasztor Santo Domingo (zał. XVI, przebudowa XVIII/XIX w.), liczne kościoły (XVI–XVIII w.), pałace i budowle użyteczności publicznej z XVIII i XIX w.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bogota, fragment śródmieścia (Kolumbia)fot. M. Czerny/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia