Birmańczycy
 
Encyklopedia PWN
Birmańczycy,
największa spośród grup narodowościowych Mjanmy (Birmy);
(ok. 30 mln), ponadto ok. 400 tys. w sąsiednich krajach; język birmański; przodkowie Birmańczyków przybyli w kilku falach migracyjnych w końcu I tysiącl. p.n.e. z południowo-wschodniego Tybetu; w IX w. znaleźli się w dolinie Irawadi zamieszkanej przez ludność autochtoniczną (Monowie) i ind.; konsolidacja władzy państw. w XI–XIII w. umocniła wspólnotę etniczną Birmańczyków, którzy stopniowo asymilowali sąsiednie ludy; tradycyjnym zajęciem Birmańczyków jest rolnictwo, gł. uprawa ryżu; w ubiorze typowy sarong; kobiety noszą charakterystyczną biżuterię, m.in. wysokie pierścienie na szyi, bransolety; pozycja społ. kobiety — równorzędna pozycji mężczyzny; znaczna większość Birmańczyków wyznaje buddyzm, silnie jest zakorzeniona wiara w naty (duchy opiekuńcze), wywodząca się z animizmu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Palaung, dziewczynka z plemienia (Birma) fot. A. Olej/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia