Białoruski Front Ludowy „Odrodzenie”
 
Encyklopedia PWN
Białoruski Front Ludowy „Odrodzenie”, Biełarụski Narọdny Front „Adradżẹnnie”,
ruch społ.-polit. na Białorusi; zjazd założycielski odbył się VI 1989 w Wilnie,
przyjęto program ruchu (odrodzenie narodu na zasadach demokracji i humanizmu, rozwój kultury Białorusinów i mniejszości nar., zapewnienie realnej niepodległości Białorusi) i statut, zarejestrowany w Mińsku 19 VI 1991, przewodniczący Z. Paźniak; 1990 wybrano do Rady Najwyższej 60 deputowanych popierających B.F.L.„O.”, później stworzono parlamentarną frakcję Frontu (istniała do 1994); wobec osłabienia społ. poparcia w 2. poł. lat 90. ujawniły się w B.F.L.„O.” tendencje dezintegracyjne, które stopniowo doprowadziły do rozłamu i utworzenia 30 X 1999 dwóch grup kierowanych przez W. Wiaczorkę i przebywającego od 1996 na emigracji Z. Paźniaka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia