Beskid Śląski, czes. Slezské Beskydy,
zachodnia część Beskidów Zachodnich, w Polsce, Czechach i na Słowacji, położona między doliną Olzy i Przełęczą Jabłonkowską na zachodzie a Kotliną Żywiecką i Bramą Wilkowicką na wschodzie;
Beskid Śląski
Encyklopedia PWN
wysokość większości szczytów 800–1100 m; gł. pasma górskie — Czantorii (Wielka Czantoria, 995 m) i Baraniej Góry (Skrzyczne, 1257 m, Barania Góra, 1220 m); zbud. z fliszu płaszczowiny śląskiej i magurskiej; las mieszany świerkowo-bukowy z udziałem jodły, grabu, jesionu, jawora i leszczyny; region turyst.-wypoczynkowy; w B.Ś. leżą m. Wisła i Szczyrk, u północnego podnóża — Ustroń (uzdrowisko) i Bielsko-Biała.
