Beagle, Kanał
 
Encyklopedia PWN
Beagle, Kanał
[k. bịgəl],
Canal Beagle,
wąska cieśnina Oceanu Atlantyckiego, w archipelagu Ziemi Ognistej, między główną wyspą (Ziemia Ognista) na północy a wyspami Hoste, Navarino i innymi na południu;
łączy Ocean Spokojny (Zatoka Cooka) z Oceanem Atlantyckim; wschodnia część Kanału Beagle graniczna między Argentyną i Chile; długość ok. 370 km; średnia szerokość 3 km, najmniejsza — 200 m; przeciętne głębokości 70–182 m, maksymalna — 259 m (w izolowanej głębi); prądy pływowe do 2 km/h; średnia wysokość pływów 2 m; brzegi skaliste; we wschodniej części liczne wyspy i skały podwodne; porty: Ushuaia (Argentyna), Puerto Williams (Chile).
Historia. Cieśnina odkryta podczas ekspedycji brytyjskiego statku Beagle (1831–36), w której brał udział Ch.R. Darwin; wody wschodniej części Kanału Beagle 3 wyspy (Lennox, Picton i Nueva) od 1. połowy XIX w. były przedmiotem sporu między Chile i Argentyną, nie rozwiązanego mimo licznych porozumień i wysiłków dyplomatycznych; 1978 groźba konfliktu zbrojnego; dzięki pośrednictwu Watykanu, 1985 Argentyna i Chile podpisały traktat przyznający wyspy Chile, z ograniczeniem pasa wód terytorialnych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ushuaia, port nad Kanałem Beagle (Argentyna) fot. T. Kniołek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia