Baxandall
bryt. historyk sztuki;
[bạ̈ksəndo:l]
Michael David Kinghley, ur. 18 VIII 1933, Cardiff,
Baxandall Michael David Kinghley
Encyklopedia PWN
1965–68 kustosz Victoria and Albert Museum w Londynie, 1965–68 profesor Uniw. Londyńskiego (Warburg Institute) i uniw. w Oksfordzie, 1982–88 Uniw. Cornella w Ithaca, 1985–95 Uniw. Kalifornijskiego w Berkeley; wykraczając poza ramy szkoły A. Warburga (historia sztuki traktowana gł. jako dyscyplina humanist.), B. kładzie nacisk na materialność badanego dzieła sztuki; zwraca uwagę na istniejący rozdźwięk między nim a jego słowną wykładnią; studiuje mechanizmy wizualnej prezentacji obiektu i jej związek z intencją twórcy oraz kulturowymi i materialnymi uwarunkowaniami; autor Giotto and the Orators (1971), Painting and Eksperience in Fifteenth-Century Italy (1972), Patterns of Intention (1985), Tiepolo and the Pictorial Intelligence (1994, z S. Alpers), Shadows and Enlightement (1995).
