Baranowicz Jan, właśc. J. Baran, ur. 15 V 1906, Borzęcin k. Tarnowa, zm. 30 VI 1983, Katowice,
poeta i prozaik;
Baranowicz Jan
Encyklopedia PWN
związany ze Śląskiem; w poezji akcenty społ. protestu, elegijny lub baśniowy obraz przyrody i życia wsi (m.in. Pieśń o jaworowym krzaku 1938, Mój krajobraz 1966, Notatnik beskidzki 1975); opowiadania (Ludzie i świątki 1959), powieści (Strzały na grobli 1974, Zmowa demonów 1982, wspomnieniowe: Trudna miłość 1956, Lata we mgle 1957); Baśnie śląskie (1957).
