Banerji Hemchandra
 
Encyklopedia PWN
Banerji Hemchandra, ur. 17 IV 1838, Gulita (Bengal), zm. 24 V 1903, Kalkuta,
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim;
reprezentant nurtu romant. w poezji; autor liryczno-elegijnego poematu Ćintatarangini [‘potok myśli’] (1861), ukazującego rozterki i pesymizm młodego pokolenia; ponadto utwory patriotyczne wyrażające marzenia o wolnych i niepodległych Indiach, m.in. Birbahukawja [‘poemat o Birbahu’] (1864), Kawitawali [‘poezje’] (1870); najbardziej znanym utworem B. jest poemat Wrytrasanhar [‘pokonanie Wrytry’] (1875–77), oparty wprawdzie na tradycyjnym micie (walka boga Indry z demonem Wrytrą), lecz odnoszący się do ówczesnej sytuacji Bengalu pod panowaniem Brytyjczyków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia