Austriacy, nazwa własna Österreicher,
naród tworzący podstawową ludność Austrii
Austriacy
Encyklopedia PWN
ok. 280 tys. mieszka w północno-wschodnich Włoszech (Południowy Tyrol), mieszkają także w USA i Niemczech; język niemiecki z lokalnymi dialektami; w etnogenezie zasadniczą rolę odegrały plemiona germańskie, gł. Bawarowie, które w V–VIII w. zajęły obszary podalpejskie i alpejskie, wypierając lub asymilując zromanizowanych Ilirów, Retów, Celtów, a we wschodniej części kraju — Słowian; chrystianizacja w VII–VIII w. (obecnie większość Austriaków to katolicy); proces kształtowania się etnicznej tożsamości Austriaków trwał od ok. XVI do XX w.; kultura Austriaków rozwijała się w powiązaniu z kulturą niem. i ulegała w ciągu wieków wpływom wł., słow. i węg., wnosząc jednocześnie do kultury eur. oryginalne wartości; tradycyjna gospodarka: rolnictwo i pasterstwo; kultura lud. ze względu na uwarunkowania geogr. i hist. silnie zróżnicowana (najbardziej znani Tyrolczycy — ich męski strój lud. uważany za nar. ubiór Austriaków); w folklorze muz. m.in. specyficzny sposób śpiewania, tzw. jodłowanie, oraz tańce (z lendlera rozwinął się walc).
