Akwitański, Basen, Bassin Aquitain, Plaine (Bassin) d’Aquitaine, Nizina Akwitańska,
niz. w południowo-zachodniej Francji, między Pirenejami na południu, Masywem Centralnym na północnym wschodzie i Zat. Biskajską na zachodzie;
Akwitański, Basen
Encyklopedia PWN
na zachodzie przylega do O. Atlantyckiego; na północy łączy się z Basenem Paryskim. Pod względem geol. stanowi nieckę paleozoicznej platformy Europy Zachodniej (której fundament znajduje się na głęb. kilku km) wypełnioną osadami mezozoiczno-trzeciorzędowymi (gł. mor. oraz ewaporaty). Na południu (Lannemezan) potężne stożki żwirowe usypane przez wody roztopowe z lodowców pirenejskich w plejstocenie; na zachodzie ciągną się wysokie zalesione wydmy (Landy); gł. rz.: Garonna z Dordogne; część południowo-zachodnia odwadniana przez Adour. Klimat umiarkowany ciepły mor.; średnia temp. w styczniu ok. 5°C, w lipcu — 20°C; roczne opady 700–900 mm. Lasy liściaste na obrzeżach dziś przeważnie wytrzebione; na wybrzeżu wrzosowiska, lasy sosnowe i sosnowo-dębowe z sosną nadmor. Pinus maritima. Uprawa zbóż, kukurydzy, winorośli; hodowla bydła i drobiu (zwłaszcza gęsi i kaczek); rozwinięty przemysł winiarski; wydobycie gazu ziemnego (Lacq), ropy naftowej, soli kam.; gł. m.: Bordeaux, Tuluza.
