Aceh, do 1972 Atjeh,
dystrykt autonom. w Indonezji, na prawach prowincji; obejmuje północny kraniec Sumatry;
Aceh
Encyklopedia PWN
pow. 55,4 tys. km2, 4,5 mln mieszk. (2010), ponad 90% Aczinowie; stol. Banda Aceh. Kraj górzysty (maks. wys. 3381 m); wzdłuż wybrzeża wąskie niziny, częściowo zabagnione; lasy tropik. (m.in. z drzewem kamforowym); uprawa ryżu, palmy kokosowej, palmy kateszowej (betelowej), pieprzu, kauczukowca; wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego; w Lhokseumawe port naftowy i przystań dla transportowców gazu płynnego; gł. port mor. (wolnocłowy) Sabang, na przybrzeżnej wyspie Weh.
Historia. Do VI w. buddyjskie państwo (pod nazwą Pole), odwiedzane przez kupców arabskich i pielgrzymów z Indii i Chin; w XIII w. jako pierwsze na Archipelagu Malajskim przyjęło islam; rozkwit sułtanatu 1607–36 (silna flota, handel pieprzem); 1904 w wyniku ponad 25-letniej wojny anektowany przez Holendrów; 1949 autonomiczna prow. Indonezji, 1950 włączona do prow. Sumatra Północna; obecny status od 1956; separatystyczne rebelie 1953, 1976–77 i od 1990.
