nokturn
muz. instrumentalny utwór muz.;
[łac. nocturnus ‘nocny’],
notturno, nocturne, Nachtstück,
nokturn
Encyklopedia PWN
w XVIII w. zbliżony do divertimenta lub serenady, w okresie romantyzmu miniatura instrumentalna, zwykle w formie 3-częściowej (ABA), gł. na fortepian (twórcą tego gat. był J. Field, czołowym przedstawicielem — F. Chopin), także o charakterze programowym (Nachtstücke R. Schumanna, Marzenia miłosne F. Liszta); również na orkiestrę (3 Nokturny C. Debussy’ego) lub zespół kameralny.
