Zdort Wiesław, ur. 27 IV 1931, Warszawa, zm. 15 I 2019, tamże,
operator filmowy;
Zdort Wiesław
Encyklopedia PWN
początkowo asystent J. Lipmana i J. Wójcika; jako samodzielny operator debiutował zdjęciami do Tarpanów (1961) K. Kutza, zapoczątkowując wieloletnią współpracę z tym reżyserem; w jej wyniku powstały pastelowe obrazy Soli ziemi czarnej (1969), kameralne, nasycone ciepłem kadry Paciorków jednego różańca (1979) i drastycznie realistyczna Śmierć jak kromka chleba (1994); współpracował też z B. Sass-Zdort (m.in. Bez miłości 1980, Krzyk 1983, Pokuszenie 1995 — nagroda za zdjęcia na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni); do ważnych osiągnięć Zdorta należą też czarno-białe zdjęcia do filmu Słońce wschodzi raz na dzień (1967, reż. H. Kluba); ponadto m.in.: Chudy i inni (1966, reż. Kluba), Marysia i Napoleon (1966, reż. L. Buczkowski, pierwszy film barwny Zdorta), Zazdrość i medycyna (1973, reż. J. Majewski), Zmory (1979, reż. W. Marczewski), zdjęcia do filmów i seriali telewizyjnych.
