Wiśniewski Janusz, ur. 1 VII 1949, Świdyń,
reżyser, scenograf;
Wiśniewski Janusz
Encyklopedia PWN
od 1978 współpracuje z teatrami dramatycznymi i muzycznymi Warszawy (Ateneum, Powszechny, Współczesny, Narodowy, Wielki), Poznania (Nowy, także dyrektor 2003–11) oraz za granicą (Düsseldorf, Kassel); przedstawienia realizuje często wg własnych scenariuszy: Panopticum à la Madame Tussaud (1982), Koniec Europy (1983), Walka karnawału z postem (1984), Modlitwa chorego przed nocą (1987), Olśnienie (1989), Życie jest cudem (1992), Opera Kozła (2004); charakteryzuje je niezwykła plastyczność (sam projektuje scenografię), połączenie konwencji różnych rodzajów widowisk; W. wystawił także m.in. Balladynę wg J. Słowackiego (1979), Fausta wg J.W. Goethego (1997), Wesele S. Wyspiańskiego (2001), Króla Ryszarda III W. Szekspira (2003).
