Szymel, Schimel, Maurycy (Moszel), ur. 1903, zm. 1942,
żydowski poeta i publicysta, tworzący w języku pol. i jidysz;
Szymel Maurycy (Moszel)
Encyklopedia PWN
w latach 20. związany z lwow. środowiskiem pol.-żydowskim oraz z grupą galicyjskich poetów skupionych wokół dziennika „Chwila”; 1930–39 w Warszawie — związany z lit. czasopismami „Opinia” i „Nasza Opinia”; po wybuchu II wojny światowej we Lwowie, zamordowany w obozie janowskim; za nar. uważał piśmiennictwo tworzone przez Żydów w każdym języku, identyfikował dociekanie sensu diaspory i znaczenie żydowskich cierpień; w jego twórczości pochwała lud. kultury, motywy 2 ojczyzn, przywiązania do tradycji; zbiory poet.: Powrót do domu (1931), Skrzypce przedmieścia (1932), Wieczór liryczny (1932), w języku jidysz Mir iz umetik (1936); wiersze w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983); powieść; przekłady utworów I.B. Singera, Z. Segałowicza.
