Szydłowiecki Krzysztof
 
Encyklopedia PWN
Szydłowiecki Krzysztof, ur. 1467, zm. 30 XII 1532,
brat Mikołaja, kanclerz wielki koronny 1515–32, kasztelan krak. 1527–32, rzeczywisty kierownik pol. polityki zagranicznej w pocz. XVI w.;
dworzanin królewicza Zygmunta od 1496, następnie podskarbi i marsz. dworu Zygmunta jako ks. głogowskiego, rozpoczął karierę polityka po wyborze Zygmunta I Starego na króla Polski; 1507–10 podskarbi nadworny kor.; od 1509 kasztelan sandomierski, od 1511 podkanclerzy; dyplomata, kierował polityką zagr. Zygmunta Starego; przeciwnik królowej Bony; zwolennik polityki prohabsburskiej i antytur.; inicjator zawarcia rozejmu 1521 z Albrechtem Hohenzollernem i zhołdowania Prus; utrzymywał ożywione stosunki z humanistami (m.in. z Erazmem z Rotterdamu); mecenas sztuki — gromadził kodeksy iluminowane; jego nadwornym malarzem był S. Samostrzelnik.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia