Stawropolski, Kraj, Stawropọlskij kraj,
jednostka adm. Federacji Ros. na Przedkaukaziu;
Stawropolski, Kraj
Encyklopedia PWN
pow. 66,5 tys. km2, 2,8 mln mieszk. (2010); stol. Stawropol. Środkową część kraju zajmuje Wyż. Stawropolska, przechodząca ku południowemu zachodowi w przedgórza i łańcuchy Wielkiego Kaukazu (Elbrus, 5642 m); ku północnemu zachodowi — w Niz. Kubańską, ku wschodowi — w Niz. Nadkaspijską; klimat umiarkowany ciepły, suchy; gł. rz.: Kubań, Kuma; lasy (ok. 5% pow.) gł. w górach. Ważny region roln.; uprawa pszenicy, kukurydzy, słonecznika, warzyw, drzew owocowych, winorośli (duże znaczenie ma sztuczne nawadnianie); rozwinięta hodowla owiec oraz bydła, trzody chlewnej i drobiu; ważny obszar eksploatacji gazu ziemnego (gazociągi na Ukrainę, do Moskwy i Petersburga), ponadto wydobycie ropy naftowej, rud cynku i ołowiu oraz węgla kam.; przemysł gł. spoż. (mięsny, mleczarski, młynarski, olejarski), ponadto elektromaszynowy, chem., materiałów budowlanych; uzdrowiska (Piatigorsk, Essentuki, Kisłowodzk, Żeleznowodzk, Teberda).
