Sedlmayr
austr. historyk sztuki;
[z
̣dlmaiər]
Hans, ur. 18 I 1896, Hornstein, zm. 9 VII 1984, Salzburg,
̣dlmaiər] Sedlmayr Hans
Encyklopedia PWN
1936–45 profesor uniwersytetu w Wiedniu, 1945 usunięty za postawę pronazistowską; 1951–64 profesor uniwersytetu w Monachium, 1964–69 — uniw. w Salzburgu; początkowo badacz architektury baroku; we wczesnych pracach stosował zasadę percepcji podporządkowanej oglądowi całościowemu, po 1930 metodę strukturalistyczną; po 1945 akcentował znaczenie „form krytycznych” w danej epoce i stylu; przeciwnik sztuki nowoczesnej (Verlust der Mitte 1948, Der Tod des Lichtes 1964); choć krytykowany, wpłynął swoimi błyskotliwymi pracami na rozwój współcz. historii sztuki; Die Architektur Borrominis (1930), Die Entstehung der Kathedrale (1950), Gesammelte Schriften zur Kunstgeschichte (t. 1–3 1959–82).
