Pragłowski Aleksander, ur. 10 II 1895, Paszowa k. Leska, zm. 15 III 1974, Londyn,
generał brygady;
Pragłowski Aleksander
Encyklopedia PWN
oficer armii austr.; od XI 1918 w WP, m.in. 1920 szef sztabu: 1. Dywizji Kawalerii, Korpusu Kawalerii gen. J. Rómmla; 1929–36 dow. 17. pułku ułanów; IX 1939 szef sztabu Armii „Łódź”, następnie Armii „Warszawa”; wraz z gen. T. Kutrzebą prowadził rozmowy z Niemcami w sprawie kapitulacji Warszawy; 1939–45 w niewoli niem., m.in. od 1940 w obozie jenieckim w Murnau (od 1942 szef sztabu konspiracyjnego dowództwa obozu); od 1945 w PSZ na Zachodzie, pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, działacz organizacji kombatanckich; 1966 mianowany gen. brygady; autor prac z dziedziny taktyki, m.in. Zbiór zadań taktycznych (1. wyd. 1924, 2. wyd. rozszerzone 1930), Taktyczne ćwiczenia kawalerii (1927).
