Porębowicz Edward, ur. 20 II 1862, Warszawa, zm. 24 VIII 1937, Lwów,
historyk literatur rom., krytyk literacki, tłumacz.
Porębowicz Edward
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1899–1931 profesor uniwersytetu we Lwowie (1925–26 rektor); od 1910 czł. AU, od 1919 — PAU; wszechstronny erudyta, łączył analizę filol. i komparatystyczną dzieł lit. z umiejętnością ukazania ich wartości estetycznych; studia i monografie, gł. o literaturze średniow., m.in. Dante (1906, wyd. 2 zmienione 1922), Nowe piękno wieków średnich (1916), zarysy syntet. literatur rom., m.in. w Wielkiej literaturze powszechnej (1930–33); w studiach o literaturze pol. wprowadził pojęcie baroku (Andrzej Morsztyn 1893) i neoromantyzmu; przekłady: utworów Dantego (Boska Komedia 1899–1904), W. Szekspira, P. Calderóna de la Barca, G. Byrona (Don Juan 1885) oraz poezji w zbiorach Antologia prowansalska (1887) i Pieśni ludowe celtyckie, germańskie, romańskie (1909 i 1959); wybór Studia literackie (1951).
