Pimowie, Pima,
Indianie Ameryki Północnej zamieszkujący pogranicze USA (ok. 11,5 tys., koniec XX w.) i Meksyku (ok. 700);
Pimowie
Encyklopedia PWN
posługują się językiem należącym do rodziny uto-azteckiej; obecnie P. oficjalnie określają się jako Akimel O’odham [‘lud rzeki’]; są blisko spokrewnieni z Indianami Papago, co sprawia, że często traktuje się obie te grupy jako jedną etniczną jednostkę; w przeszłości często walczyli przeciwko Apaczom opowiadając się po stronie Hiszpanii, Meksyku i USA; obecnie mieszkają w kilku rezerwatach usytuowanych na terenie ich ojczystych ziem nad rzekami Salt i Gila; podstawą ich tradycyjnej gospodarki było: kopieniacza uprawa ziemi na nawadnianych polach, uzupełniana myślistwem i zbieractwem; od czasu powstania rezerwatów (1859–79) wielu P. podejmuje pracę najemną, utrzymuje się z zasiłków lub sprzedaje wyroby rękodzielnicze (ceramikę, kosze); od lat 70. XX w. na szeroką skalę zaczęli rozwijać działalność gospodarczą udostępniając swe tereny na inwestycje, zakładając kasyno i obiekty sportowe; pod wpływem misji stali się nominalnie katolikami i protestantami, choć zachowali także wiele własnych wierzeń (kulty agrarne i święte miejsca w górach).
