Pilniak Boris A., właśc. B.A. Vogau, ur. 11 X 1894, Możajsk, zm. 21 IV 1938, Moskwa,
prozaik rosyjski.
Pilniak Boris A.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
W twórczości, opartej na koncepcji dwoistości świata, ukazywał dzieje Rosji w powiązaniu z kulturą i specyfiką charakteru nar.; uprawiał tzw. prozę ornamentalną; rewolucję przedstawiał jako triumf żywiołu anarchicznego i zapowiedź powrotu Rosji do pierwotnej struktury społ. (m.in. powieść Nagi rok 1921, wyd. pol. 1930); w opowieści Śmierć komandarma. Opowieść niezgaszonego księżyca (1926, wyd. pol. 1927, wyd. pol. poza cenzurą 1981) wyjaśnia przyczyny zgonu dowódcy wojsk. M. Frunzego; powieści Maszyny i wilki (1925, wyd. pol. 1984) i Wołga wpada do Morza Kaspijskiego (1930, wyd. pol. 1932) poświęcił zagadnieniu cywilizacji przem.; reportaże lit. (Korzenie japońskiego słońca 1927, wyd. pol. 1934, O’key. Romans amerykański 1933, wyd. pol. 1934); pol. wybory opowiadań Arina i inne opowiadania (1957), Czarny książę (1988); stracony w czasie wielkiej czystki.
