Pazyteles
 
Encyklopedia PWN
Pazyteles, Pasitélēs, żył w I w. p.n.e.,
gr. rzeźbiarz, toreuta i teoretyk sztuki;
pochodził z południowej Italii, działał ok. 80–50 r. p.n.e.; zał. szkołę rzeźbiarską w Rzymie; autor nie zachowanego traktatu Opera Nobilia; twórca wielu dzieł (wszystkie zaginione) w różnych materiałach i technikach (najsłynniejsze — chryzelefantynowy posąg Jowisza Statora, ok. 62 r.); pierwszy stosował modele gliniane; styl P. (zapewne łączący elementy klasycyzujące z italskimi) jest znany tylko pośrednio z sygnowanych prac przedstawicieli jego szkoły — Stefanosa i Menelaosa; twórczość P. jest uważana za rodzaj pomostu między sztuką gr. a sztuką rzymską.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia